vandaag werden we gearresteerd........

24 november 2014 - Victoria Falls, Zimbabwe

Na een heerlijke nacht slapen op de wijn van Zuid Afrika werden we opgeschrikt door gebons aan de deur. De Koreanen kwamen afscheid nemen, zij vertrokken naar Zanzibar. Na het afscheid heerlijk douchen en naar de corner-koffie bar voor een heerlijke Cappo met een borrel (Baileys). Effe overleg wat we vandaag willen doen. Naar de grootste boom van de wereld lopen (qua omtrek). Maar waar staat dat ding? En het is eigenlijk veel te warm, 46 graden!! Aan de overkant is de informatieshop, daar wordt het e.e.a. uitgelegd en het voorstel gedaan om twee mountainbikes te huren. Goed idee!

Dus op de bikes een heerlijke tour gemaakt. We starten bij de Falls, en net buiten het park kan je zo naar de Zambezi rivier lopen via de keien. We lopen zo naar de rand van de eerste waterval van de Victoria Falls. Geweldig, we zien in de kloof twee regenbogen. Op de rand zitten we sprakeloos te kijken naar het natuurschoon. Ook een Belgisch stel heeft deze plek ontdekt. Terug bij de fietsen worden door de parkwachters gearresteerd. We hadden daar niet mogen lopen. Er stond ook wel een bord, maar ja…… samen met de Belgen werden we meegenomen het park in naar het kantoor. We waren wel weer de eersten die met een bike in het park waren. Toch leuk. (hi) Bij het kantoor hadden ze onvoldoende papier om de bekeuring van 20 dollar p.p. uit te schrijven. Ook nam Jan het op met een parkwachter en vroeg om het dit maal door de vingers te zien. Na wat onzekere blikken, werden we door de parkwachter zonder bekeuring het park weer uitgezet. Toch mooi geregeld. We konden weer een extra drankje doen!!

De bike-tour voortgezet. Mooie plaatsen langs de Zambezi River bezocht. Loes gaat nog even illegaal zwemmen. Jan tuurt het water af of er krokodillen op haar afkomen. Gelukkig niet.  Op de route komen we bij de grootste boom. 24 volwassen mensen zijn er nodig om hand in hand rondom de boom te staan. De boom is al 1500 jaar oud. De naam van de boom is ‘Baobab’. De schors van de boom voelt aan als steen. Een indrukwekkend ding. Bij de boom staan twee agenten, het zijn heel vriendelijke lui. Ze staan daar de hele dag, van 08.00 tot 20.00 uur. Pffffff en dat in deze bloedhitte…..

Daarna fietsen we door naar de krokodillenfarm vier kilometer verderop. We mogen een babykrokodil vasthouden, dat voelt echt heel gek aan, rubberachtig…. Daarna krijgen we een rondleiding en zien albino krokodillen, kleine en grote krokodillen. We zijn er zelfs tijdens de voedertijd, dus we zien ze springen uit het water om een stuk krokodil van een touw te happen. Pfff krokodillen zijn kannibalen, wisten we ook al niet. Achter het toeristencentrum ligt de rest van de farm, ze hebben er 36.000 krokodillen die opgegeten worden en voor de huid gefokt worden.

Na nog een tijdje aan de waterkant te hebben gezeten fietsen we terug naar Vic Falls, doen even boodschappen op de fiets en dan……. fietsen we door, nu we de fietsen nog hebben gaan we er maar optimaal gebruik van maken. We fietsen naar het Victoria Falls Hotel en lopen de tuin in. Morgenochtend gaan we hier de zonsopgang bekijken. Daarna door naar de Victoria Falls Bridge. Daar hadden we een mooie romantische voorstelling van, hihi dat blijkt een zeepbel, het lijkt wel checkpoint Charlie… het is een grenspost waar we een briefje voor moeten halen en de brug blijkt uiteindelijk gewoon een stuk teerweg met een reling. Mhhh gelukkig zijn we hier niet naartoe gelopen! Dat zou echt een teleurstelling zijn geweest, het was namelijk best wel ver weg.

We eten weer bij “Shoestrings”, ze hebben hier heerlijke wraps. Eerst even douchen en dan de weblog bijwerken. Het is gezellig druk bij “Shoestrings”. Veel jongelui die allemaal aan het kletsen zijn over hun belevenissen. Heerlijk om te zien. Wij zijn ook weer zomaar aangeschoven bij een man van middelbare leeftijd met een gezicht gelijkend op ‘Catweasel’. Hij komt hier vandaan. Een leuk gezelschap tijdens ons eten. Maar zo gaat het elke dag wel. Mensen ontmoeten die op reis zijn. Heerlijk…

 

Foto’s

2 Reacties

  1. Marian:
    24 november 2014
    tjongejonge ik kan het niet meer bijhouden zeg, wat een avonturen! Geweldig, jullie hebben belevenissen voor een heel boek!
    eind deze week terug naar ons koude kikkerlandje?
  2. Co en Dineke:
    25 november 2014
    Prachtig al die verhalen die wij al gelezen hebben van jullie en die mooie foto's die wij al van jullie gezien hebben.Jullie zijn weer hele ervaringen rijker geworden. Maar oh, wat zijn jullie een waaghalzen zeg. Puh Maar het klopt he wat wij jullie al eerder verteld hebben: Afrika valt als een warme deken over je heen. Wij hopen dat jullie dat ook zo ervaren hebben. Tot gauw in ons kleine kikkerlandje. Dikke kus van Co en Dineke